1877-1878 թ.թ. ռուս-թուրքական պատերազմ:
Ուներ երեք պատճառ
1. Ռուսաստանը ուզում
էր վերականգնել իր միջազգային հեղինակությունը Ղրիմի պատերազմից հետո:
2. Ռուսաստանը ցանկանում
էր վերականգնել Բալկաններում և Սև ծովում իր կորցրած դիրքերը:
3. Ռուսաստանը ցանկանում էր իր ազդդեցությունը
տարածել մերձավոր արևելքի վրա:
1875-1876 բալկաններում Սերբերը,
Բուլղարները մեծ ապստամբություն բարձրացրին թուրքիայի դեմ և Ռուսաստանը պաշտպանեց այդ
ժողովուրդներին և 1876 դեկտեմբերին Ռուսաստանի դեսպանը Սուլթան Աբդուլ Համիթ 2-ին ներկայացրեց
բարենորոգումների ծրագիր քրիստոնյա ժողովուրդների համար, սակայն սուլթանն իր թիկունքում ուներ հզոր Անգլիային:
Ռուսաստանի դեսպանին տվեց հետևյալ պատասխանը:
1. Օսմանյան կայսրությունում
ընդունվել է սահմանադրություն ուստի բոլոր ժողովուրդները իրավահավասար են:
2. Ոչ մի պետություն
իրավունք չունի խառնվելու Թուրքիայի ներքին գործերին:
1878 թ.-ի փետրվարի 19-ին Պոլսի արվարձան Սան-Ստեֆնոյում կնքվեց
հաշտության պայմանագիր Ռուսաստանի և Թուրքիայի միջև:
Ըստ որի.
1. Բալկանյան երկրները
ստացան անկախություն և ինքնավարություն
2. Ռուսաստանին անցավ
Կարսը, Արդահանը, Ալաշկերտը, Ախալցխան, Ախալքալաք, Բաթումը և Բայազետը:
3. Թուրքիան վճարեց
ավելին քան 3 հարյուր միլիոն ռուբլի ոսկով ռազմատուգանք, այս պայամանագրի ժամանակ Հայկական
Հարցը, որը Բեռլինի կոնգրեսում Դարձավ միջազգային դիվանագիտության քննարկման առարկան:
Հայաստանը դարձավ պատերազմի թատերաբեմ(Սով, համաճարակ, ավերածություններ): Արտաքին ուժերի կողմից հայ ժողովրդի ճնշումը ուժեղացավ:
0 կարծիք:
Post a Comment